Brottkast ekki vandamál við Ísland

Sagt hefur verið frá því í fréttum að allt að helmingi alls sjávarafla í Norðursjó sé kastað dauðum fyrir borð. Sé þetta rétt þýðir það að brottkast er um 50%, þ.e. að öðrum hverjum fiski er hent fyrir borð. Ljótt er ef satt er.
Umræðan um brottkast á Íslandsmiðum hefur sömuleiðis verið langvinn og hávær. Þegar ég var að byrja minn sjómannsferil þótti það ekkert tiltökumál að henda fiski í sjóinn. Það var gert af ýmsum ástæðum. Fiskurinn gat verið verðlítill eða jafnvel verðlaus, hann þótti kannski of smár til að hirða, veiði var stundum það mikil að ekki hafði undan að við að koma aflanum í lest o.s.frv. Með tímanum breyttist þetta og smám saman dró úr brottkasti sem er í dag ekki teljandi vandamál hér við land. Reyndar er það svo að líklega hafa aldrei verið nýttar jafn margar fiskitegundir hér við land eins og einmitt núna. Það hefur orðið hugarfarsbreyting meðal sjómanna og útgerðarmanna hvað þetta varðar á undanförnum tveim áratugum eða svo. Menn eru smám saman að gera gangast við því að fiskistofnarnir eru ekki ótæmandi auðlind og því beri okkur að fara vel með þá. Umgengnin við hafið almennt hefur almennt stórbatnað, bæði hvað varðar nýtingu fiskistofna, brottkast er hverfandi, ásamt því að nú er úrgangi ekki hent í sjóinn eins og áður þótti sjálfsagt að gera. Hið gamla máltæki um að lengi taki sjórinn við lýsir því aðeins gömlum og úreltum hugsunarhætti fyrri tíma.
Brottkast  er því sem betur fer ekki lengur teljandi vandamál á Íslandsmiðum, þó orðræðan sé oft á annan veg.